MIRON BIAŁOSZEWSKI
30 czerwca – 100 rocznica urodzin polskiego poety, prozaika,
dramatopisarza i aktora teatralnego
Rys biograficzny
Miron Białoszewski urodził się 30 czerwca 1922 r. w Warszawie.
Mieszkał w stolicy przez całe życie, aż do swojej śmierci 17 czerwca 1983 r.
Gdy wybuchła wojna, kończył gimnazjum. Maturę zdał na tajnych kompletach, później przez rok studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.
Podczas Powstania Warszawskiego przebywał w stolicy, po jego upadku został wywieziony do Niemiec na roboty przymusowe.
Po powrocie kontynuował studia. Zaczął też publikować pierwsze utwory, m.in. „Chrystus powstania”, „Fioletowy gotyk”.
Ważnym wydarzeniem w życiu Białoszewskiego było założenie w 1955 r. wraz z Ludwikiem Heringiem i Ludmiłą Murawską w mieszkaniu Lecha Emfazego Stefańskiego eksperymentalnego Teatru na Tarczyńskiej, nazwanego później Teatrem Osobnym. Działał on do 1963 r.
Debiutem Białoszewskiego był wydany w 1956 r. tomik poezji „Obroty rzeczy”.
Pierwszy tomik poezji przyniósł poecie duży rozgłos. Podobnie było z następnymi: “Rachunek zaściankowy”, “Mylne wzruszenia” , “Było i było”. Sytuacja ta zmieniła się po wydaniu „Pamiętnika z powstania warszawskiego”, za który Białoszewski dostał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia.
Cytaty Mirona Białoszewskiego
„ Sny to są właściwie filmy na własny użytek” – Tajny dziennik
„Czytelnika nie obchodzi (raczej), czy ja żyję, często o tym nie będzie
wiedział. I to wtedy też mnie ożywi, czego nie będę czuł wtedy, ale mogę
poodczuwać potencjalnie na zapas teraz, szczególnie przy pisaniu”- Tajny dziennik
„ To, co w dzieciństwie nie zdąży być wytępione, w dorosłości buduje charakter, służy historyjkom, sztukom, przykładom „ – Tajny dziennik
„Moja cykliczność jawy i snu nie ma nic wspólnego z dobą” – Tajny dziennik